Dierenwelzijn
Essentieel is om vast te stellen hoe we het welzijn van dieren vergroten en waarborgen. We optimaliseren de beschikbare hulpbronnen en overwinnen de beperkingen die nu eenmaal inherent zijn aan het houden van dieren in gevangenschap.
Faunisten houden van dieren. Hun welzijn is voor ons een topprioriteit. Wij pleiten voor permanent en voortgezet werk gericht op het verbeteren van het welzijn van de dieren die van ons afhankelijk zijn.
Wij houders van dieren zijn er verantwoordelijk voor dat de “vijf vrijheden” die het dierenwelzijn definiëren, worden gewaarborgd. Deze vijf vrijheden op een rijtje: zorgen dat dieren geen honger of dorst lijden, zorgen dat een dier zich veilig voelt, het bieden van van fysiek en thermisch comfort, het garanderen van de gezondheid van het dier (behandeling van ziektes), in staat stellen dat het dier natuurlijk gedrag kan vertonen.
Misbruik
Misbruik is synoniem met nodeloze wreedheid, met de wens om onnodige schade toe te brengen, voor het simpele ‘plezier’ dat dit oplevert. Het Faunisme verklaart zich gekant tegen dierenmishandeling.
Faunisten zijn echter van mening dat het beëindigen van het leven van een dier in veel omstandigheden niet als mishandeling kan worden omschreven. Zo kan bijvoorbeeld het doden en slachten van een productiedier wanneer het het einde van zijn productiecyclus is bereikt, of het uitvoeren van een dodelijke bestrijding van een konijnenplaag, niet als misbruik worden aangemerkt. Natuurlijk moet bij het doden van een dier áltijd het lijden geminimaliseerd worden! In beide voorbeelden is het doden van het dier niet gekoppeld aan een wrede houding, net zoals we een roofdier dat op zijn prooi jaagt niet als wreed kunnen classificeren.
Op dezelfde manier merken Faunisten op dat het mogelijk en noodzakelijk is om traditie en dierenwelzijn met elkaar verenigbaar te maken. Om deze reden beschouwen wij de evolutie van tradities waarin dieren onnodig lijden, als onvermijdelijk: het is onvermijdelijk om het dierenwelzijn te respecteren.
Illegale handel
Het Faunisme wijst ondubbelzinnig de illegale handel in bedreigde diersoorten af.
Dit feit, samen met het verlies van habitats, zijn de factoren die de biodiversiteit en het voortbestaan van bedreigde soorten het meest in gevaar brengen. We moeten echter benadrukken dat de illegale handel in beschermde soorten niets te maken heeft met de legale handel in deze soorten.
Het feit dat een soort beschermd is, betekent niet dat deze niet kan worden verkregen, gekocht of verkocht. Het is volkomen legaal om exemplaren van beschermde soorten te verhandelen als ze afkomstig zijn van geautoriseerde en gecontroleerde kweek in gevangenschap of als ze afkomstig zijn van geautoriseerde vangsten. Ex situ soortbescherming is juist een heel krachtig en noodzakelijk instrument.
De CITES-conventie (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora) is een internationaal verdrag dat door 183 landen is geratificeerd en dat perfect de vangstgrenzen van bedreigde soorten definieert en de voortplanting ervan in gevangenschap reguleert.
Positieflijsten
De zogenaamde ‘positieflijsten’ zoals ze in veel landen op wetgevend niveau worden voorgesteld, lijken het uiteindelijke doel te hebben het zo moeilijk mogelijk te maken om andere huisdieren dan honden of katten te bezitten.
Het Faunisme bepleit de vrijheid om álle soorten soorten te houden en te kweken. Wel stellen we voorwaarden: de noodzakelijke kennis om dit te doen is beschikbaar, het dierenwelzijn is gewaarborgd en exotische soorten hebben geen invasief karakter. Om deze reden verwerpen wij positieflijsten zoals deze worden voorgesteld. We zien meer heil in negatieflijsten, zoals die van invasieve soorten. Negatieflijsten zijn realistischer een meer doelgericht.
Bedreigde soort
Voor Faunisten is proactief handelen ten gunste van het behoud van bedreigde soorten een morele verplichting. Die verplichting moeten we allemaal als onze eigen plicht aanvaarden.
Het Faunisme bepleit de gecoördineerde actie van onderzoekers, overheden, dierentuinen en particuliere fokkers, als een krachtig instrument voor de ‘ex situ’ soortbescherming. De verwerving van kennis die ‘in situ’ geldt is voor het veiligstellen van populaties in gevangenschap essentieel. Zo waarborgen we de genetische levensvatbaarheid van de populaties in gevangenschap. En we beschikken over gezonde populaties om in de natuur te herintroduceren als dat nodig en mogelijk is.
Invasieve soorten
Hoewel wij Faunisten van mening zijn dat elke soort op privéniveau in gevangenschap kan worden gehouden als we weten hoe we dat moeten doen, accepteren we dat in gevallen waarin het invasieve vermogen van een bepaalde soort wordt aangetoond, het de voorkeur verdient om het bezit ervan te beperken om om de risico’s voor het milieu te minimaliseren.
Op dezelfde manier zijn wij van mening dat alle beheersmethoden, inclusief die zijn gebaseerd op het doden van in de natuur aangetroffen invasieve soorten, moeten worden overwogen als dat nodig is om de biodiversiteit of onze gewassen onder controle te houden. En dan maakt het dus niet uit of het nu om de appelslak, de Argentijnse papegaai of verwilderde huiskatten gaat.
Huisdieren
Dieren zijn al duizenden jaren bij ons. Met hen hebben we een symbiotische relatie die met wederzijds voordeel tot stand is gebracht. Die symbiose is vandaag de dag nog steeds volledig geldig. Huisdieren zijn een fundamentele rol gaan spelen in het emotionele welzijn van mensen.
Het Faunisme is voorstander van de vrijheid om dieren te houden en groot te brengen, en is van mening dat vrijwel elke soort op verantwoorde wijze in onze huizen of woonomgeving gehouden kan worden. Zolang we maar weten hoe we in hun fundamentele behoeften kunnen voorzien en voor hun welzijn kunnen zorgen. Honden, katten, vogels, vissen, knaagdieren, reptielen, noem maar op: ze kunnen zich allemaal bij ons aansluiten. Het is aan ons om een diersoort te selecteren die we goed kunnen verzorgen.
Het Faunisme verwerpt het dumpen van huisdieren, het op onverantwoorde wijze afstand doen ervan. We waarschuwen voor de gevolgen die een dergelijke wrede en onverantwoordelijke daad met zich meebrengt. Verwilderde huisdieren vormen een bedreiging voor de biodiversiteit.
Fokkers van huisdieren
Faunisten waarderen het werk van fokkers, die ons in staat stellen te genieten van het gezelschap van een groot aantal soorten. Of het nu honden of katten zijn, of andere soorten. Zolang dit fokken de wilde populaties niet negatief beïnvloeden. De bestaande populaties in broedcentra vormen een genetische reserve die van onschatbare waarde is. Een genetische reserve die van cruciaal belang kan zijn voor het herstel van soorten die met uitsterven bedreigd worden.
Verantwoord fokken garandeert het verkrijgen van fysiek en psychologisch gezonde exemplaren in optimale omstandigheden om te kunnen integreren in onze menselijke omgeving.
Verantwoord fokken moet een niet onderhandelbare voorwaarde zijn die we stellen aan professionele en amateurfokkers. Fokkers moeten het welzijn van hun dieren en de geschiktheid van de jongen die naar onze huizen worden gestuurd, kunnen garanderen.
Handel in huisdieren
Faunisten zijn van mening dat de handel in huisdieren, uitgevoerd door professionals, in de juiste faciliteiten, de meest logische en verstandige manier is om ze beschikbaar te maken voor de stedelijke bevolking, met behoud van hun welzijn.
Een nauwe samenwerking tussen fokkers en bedrijven is essentieel, omdat dit de dieren zelf en hun toekomstige eigenaren ten goede komt.
Het zijn professionele winkels die toekomstige eigenaren van een dier het beste kunnen adviseren, om zo te garanderen dat ze vanaf dag één goed worden verzorgd.
Bescherming van de biodiversiteit
Wij mensen kunnen ons niet onnozel houden en van afstand toekijken hoe de biodiversiteit op onze aarde wordt aangetst.
De snelheid waarmee veel soorten uitsterven is vergelijkbaar met de grote uitstervingsgebeurtenissen uit het verleden. Elke soort die uitsterft betekent een onherstelbaar verlies voor de biosfeer en voor de mens.
Faunisten zijn van mening dat de menselijke samenleving haar verantwoordelijkheid moet nemen en proactief moet handelen om te proberen de schadelijke effecten die direct of indirect door haar activiteiten op de biodiversiteit worden veroorzaakt, zoveel mogelijk te verzachten.
Jagen en vissen
De jacht vormt een essentieel instrument voor de populatiecontrole van veel soorten. Zonder deze controle is het onvermijdelijk dat ernstige gezondheids- of veiligheidsproblemen onstaan voor mensen, of economische en/of ecologisch onbetaalbare schade onstaan. En soms is het ook beter voor het dierenwelzijn van populaties als geheel.
Op dezelfde manier is het nodig om te benadrukken dat de fondsen die door gecontroleerde sportjacht en visserij aan natuurreservaten over de hele wereld worden verstrekt, essentieel zijn voor het voortbestaan van deze plaatsen en hun biodiversiteit.
Het Faunisme accepteert de praktijken van jagers en vissers, zolang deze op verantwoorde wijze worden uitgevoerd. Met respect voor de biodiversiteit en respect voor het minimaliseren van het lijden dat gevangen dieren wordt aangedaan.
Ongediertebestrijding
Wij Faunisten bevestigen dat dodelijke methoden vaak de enige effectieve manier zijn om de populaties van soorten onder controle te houden die we als ongedierte kunnen karakteriseren en die overeenkomen met soorten met een zeer hoge reproductiesnelheid, die in directe concurrentie komen met mensen en die vaak fungeren als reservoirs van ziekten.
Naar onze mening is het ontkennen van deze controlemogelijkheid op basis van zogenaamd ‘ethische’ overwegingen een oogje dichtknijpen voor de realiteit. Een exponentiële en ongecontroleerde proliferatie van deze soorten zou uiterst schadelijk en onhoudbaar zijn voor de mensheid als geheel en zou het evenwicht van de natuurlijke habitats veranderen, waardoor de lokale biodiversiteit in gevaar zou komen.
Educatie en milieubewustzijn
Het Faunisme acht het essentieel dat we de liefde voor dieren en de natuur overbrengen op onze kinderen. Dit stelt hen in staat om op een gelukkige manier volwassenen te worden en respect te hebben voor anderen en de planeet.
Op dezelfde manier moet het besef bij mensen ontstaan, ook bij kinderen, dat in de natuur nu eenmaal het ene dier het andere opeet. En dat ook mensen dieren eten. Dat is iets dat al sinds het begin der tijden gemeengoed is.
Dierentuinen
Wij Faunisten waarderen het werk dat dierentuinen doen op het gebied van milieueducatie voor kinderen en volwassenen. Ze zijn ons laatste bolwerk van direct contact met wilde soorten.
De grote meerderheid van de soorten die momenteel in de dierentuinen aanwezig zijn, zijn in gevangenschap geboren. Zij hebben geen herinneringen met hun leefgebied van herkomst. Dit vergemakkelijkt het houden van deze dieren en maakt dat hun welzijn door de faciliteiten in de dierentuin sneller voldoende zijn.
Dierentuinen worden opgeroepen een prominente rol te spelen in fokprogramma’s voor bedreigde soorten (ex situ, dus in gevangenschap) en samen met particuliere fokkers te fungeren als hun genetisch reservoir. Het behoud van alle soorten dieren is essentieel.
Vrijheid van voedselkeuze
Faunisten vinden dat iedereen vrij is in het kiezen van zijn of haar voedsel. Vlees eten of niet, het is een individuele keuze! Zolang die keuze de keuzevrijheid van andere mensen maar niet schaadt.
Om deze reden verdedigen wij met overtuiging onze vrijheid om producten van dierlijke oorsprong te consumeren, wetende dat we daarmee op geen enkele manier de mogelijkheid van andere mensen beperken om dit niet te doen.
De menselijke soort is, als gevolg van een evolutionair proces van miljoenen jaren, ‘ontworpen’ om voedsel van dierlijke oorsprong te consumeren als een fundamenteel onderdeel van een gevarieerd dieet dat ons gezondheid en welzijn biedt.
Gastronomische cultuur
De gastronomische cultuur van de huidige samenleving is een erfgenaam van eeuwenoude culinaire tradities. Voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong zijn van kapitaal belang in die tradities. Boeren, vissers, kaasmakers, slagers, voedselproducenten, kooplieden, restauranthouders, noem maar op. Maar ook de voedselconsumenten zelf! We hebben allemaal onze (historische) positie in de gastronomische cultuurgeschiedenis waar we trots op zijn en die de onze is.
Het Faunisme waarschuwt dat we ons allemaal bewust moeten worden van het belang van het waarderen en verdedigen van onze gastronomische cultuur. Die is de moeite waard om te behouden voor toekomstige generaties.
Productiedieren
Duizenden jaren geleden waren mensen nomadische jager-verzamelaars. Maar dat veranderde al snel. We vestigden ons in een gebied en besloten een aantal dieren in gevangenschap te houden en te fokken voor onze consumptie.
Uit de voortdurende selectie van deze soorten zijn de vele rassen en stammen van productiedieren ontstaan zoals we die nu kennen. De productiedieren komen in hun hoedanigheid helemaal niet voor in de natuur en zijn volledig afhankelijk van ons. Ze vormen een belangrijke bron van ons voedsel. Deze rassen en stammen zijn genetisch erfgoed en wij Faunisten willen die behouden.
Wij Faunisten zijn van mening dat we onze eetcultuur, inclusief de rassen en stammen van productiedieren, in stand moeten houden. Tegelijkertijd stellen we wel voorwaarden: tijdens het fokken en houden van de dieren met het dierenwelzijn gegarandeerd zijn. En als een dier eenmaal klaar is om geslacht te worden, dan moet dat op de minst belastende manier gebeuren en zonder veel pijn.
Werkende dieren
De zogenaamde werkdieren zijn een levend voorbeeld van het resultaat van de symbiose tussen mensen en sommige diersoorten. Uit deze symbiose is een veelheid aan rassen voortgekomen met fysieke en gedragskenmerken die hen bijzonder geschikt maken voor bepaalde taken. Bovendien voelen deze dieren zich pas volledig ‘vervuld’ als ze de kans krijgen om hun capaciteiten in de praktijk te brengen.
Het Faunisme waardeert dit erfgoed en pleit voor het behoud ervan en voor de continuïteit van de activiteiten waarbij het essentieel blijft om oog te houden voor het welzijn van de dieren.
Landelijke wereld
Boeren die landbouw-, bosbouw- en veehouderijactiviteiten uitoefenen en de mensen die op het platteland wonen: ze vormen een erfgoed en gemeenschap die we in stand moeten houden.
Zij zijn degenen die onze bergen en velden in goede staat houden, die veel van onze tradities in stand houden en die ons van lokaal voedsel voorzien.
De veehouderij draagt op een essentiële manier bij aan onze voedselsoevereiniteit en de economische levensvatbaarheid van veel gezinnen op het platteland.
Het Faunisme heeft grote waardering voor deze eeuwenoude activiteiten, die zich met moed en opoffering aanpassen aan de nieuwe uitdagingen en behoeften van de samenleving. Een plattelandswereld die de volledige steun van het openbaar bestuur zou moeten hebben.
Duurzaamheid van voedsel
Het Faunisme is er voorstander van dat op dit gebied politiek-bestuurlijke besluitvorming wordt gekoppeld aan écht wetenschappelijke inzichten. Bij te veel gelegenheden hebben we pogingen gezien om beleid op te leggen dat niet gebaseerd is op wetenschap, maar op pure en simpele meningen of overtuigingen.
Vanuit wetenschappelijk oogpunt is het duidelijk dat het gebruik van grassen door herbivoren de meest efficiënte en duurzame manier is om dit te doen. Natuurlijke grassen genieten vanuit wetenschappelijk perspectief de voorkeur boven strategieën die zijn gebaseerd op industriële transformatieprocessen (die nu door de politiek als alternatief worden gepresenteerd).
In ieder geval pleit het Faunisme ervoor om zich te verdiepen in het efficiënt gebruik van de voedselbronnen van de planeet, terwijl de schade aan de natuurlijke omgeving tot een minimum wordt beperkt.
Politieke affiliatie
Faunisme is een uitdrukking van onze manier van omgaan met dieren en het milieu en staat totaal los van de politieke voorkeuren van ieder van ons.
Het Faunistische initiatief is absoluut transversaal en brengt mensen met absoluut diverse politieke voorkeuren in dezelfde gemeenschap samen.
Hieronder vallen ook mensen die zich, ongeacht hun partij, voor de politiek inzetten.
Politieke partijen die serieus zouden moeten overwegen om de criteria die het Faunisme verdedigt als hun eigen criteria aan te nemen en die de gevoelens van de meerderheid van de samenleving weerspiegelen.